موفق شو” به شما ناگفته‌های زیادی از زندگی‌نامه آلبرت انیشتین، این نابغه بی‌همتا و بزرگ‌ترین دانشمند جهان خواهد گفت. پس با ما همراه باشید. آلبرت انیشتین، یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان قرن بیستم و از پایه‌گذاران “فیزیک مدرن” و “مکانیک کوانتوم” به شمار می‌رود.خدمات و اختراعات این دانشمند موفق و بزرگ در راستای علم و خدمت به بشر، بی‌شمار بوده است. این خدمات در نوع خود بسیار ارزشمند و قابل‌ستایش است.

آلبرت انیشتین چه کسی است؟

اگر خیلی کوتاه بخواهیم آلبرت انیشتین را معرفی کنیم، باید بگوییم:

آلبرت انیشتین، یکی از افراد موفق و مشهور تاریخ و از برجسته‌ترین فیزیکدانان قرن بیستم بود. او خالق یکی از برترین؛ بزرگ‌ترین و مهم‌ترین ابداعات قرن بیستم یعنی “نظریه نسبیت” هست.

علاوه بر این، آلبرت انیشتین از موفق‌ترین و برجسته‌ترین ریاضیدانان و فیزیکدانان آلمانی بود که نظریه‌های نسبیت خاص و عمومی را ارائه داد.

او در سال 1921، برای توضیح در مورد “اثر فوتوالکتریک ” برنده جایزه نوبل فیزیک شد. ده سال بعد، او پس از سوءقصد قرار گرفتن توسط حزب نازی آلمان، به ایالات‌متحده آمریکا مهاجرت کرد.

آلبرت انیشتین، در طول زندگی پربار و درخشان خود، مطالعات و تحقیقات تأثیرگذار و عمده‌ای در جهت توسعه «انرژی اتمی» ارائه داد.

او در سال­های بعد، توجه خود را بر نظریه میدان واحد (نظریه وحدت بزرگ) متمرکز کرد.

انیشتین، همواره اشتیاق بسیار زیادی به تحقیق؛ ابداع و کسب علم و دانش داشت و به همین جهت، عنوان موفق‌ترین و تأثیرگذارترین فیزیکدان قرن بیستم کاملاً برازنده اوست.

زندگینامه آلبرت انیشتین (اوایل زندگی و خانواده اش)

آلبرت انیشتین در ۱۴ مارس ۱۸۷۹ میلادی در شهر “اولم “؛ یکی از شهرهای ایالت بادن-وورتمبرگ در جنوب غربی آلمان، در یک خانواده یهودی سکولار به دنیا آمد.

پدر او، “هرمان انیشتین “، یک فروشنده و مهندس بود که به همراه برادر خود یعنی عموی آلبرت، کارخانه کوچکی برای تولید محصولات الکتروشیمیایی به نام Elektrotechnische Fabrik J. Einstein & Cie را تأسیس کردند. این شرکت در شهر مونیخ مستقر بود و تجهیزات الکتریکی را به تولید انبوه می‌رساند.

مادر انیشتین که قبل از ازدواج با همسرش،”پائولین کوخ ” نام داشت، اداره خانواده را بر عهده داشت.

آلبرت انیشتین دو سال بعد از تولد خود صاحب یک خواهر به نام “ماجا “، شد.

او دوران ابتدایی تحصیل را در سالن ورزشی Luitpold در مونیخ گذراند. بااین‌حال، هیچ‌گاه از درس خواندن در آن مدرسه احساس رضایت نداشت و در آنجا احساس بی‌علاقگی و بیگانگی می‌کرد.

آلبرت با سبک سخت‌گیرانه آموزشی مدرسه خود به‌شدت مشکل داشت و با آن به‌سختی دست‌وپنجه نرم می‌کرد.

آلبرت انیشتین کم‌کم علاقه زیادی به موسیقی کلاسیک و نواختن ویولن پیدا کرد. این عشق و علاقه، سال­های سال با او ماند؛ اما بیشتر از موسیقی، آلبرت در همان آغاز جوانی برای آموختن علم، بسیار علاقه‌مند و کنجکاو بود و این علاقه با تحقیقات عمیق و موفقیت‌آمیزی همراه بود.

 

ماکس تالمود، معلم خانوادگی آلبرت انیشتین که بود؟

سال­های آخر دهه 1880، “ماکس تالمود “، دانشجوی پزشکی اهل لهستان که گاهی با خانواده انیشتین برای صرف غذا همراه می‌شد، به دستور خانواده انیشتین، به‌عنوان معلم غیررسمی برای درس دادن به آلبرت جوان و 12 ساله، مشغول به کار شد.

تلمود، انیشتین را با متن‌ها و داستان‌های علمی مخصوص کودکان آشنا کرد. این سبک از داستان، دریچه‌ای نو از منبع نور طبیعت را مقابل آلبرت جوان و جویای علم، باز کرد.

علاقه بسیار آلبرت انیشتین به هندسه و جبر و نوشتن اولین مقاله در نوجوانی!

بنابراین، آلبرت انیشتین در دوران نوجوانی، اولین مقاله اصلی و حرفه‌ای خود با موضوع: “بررسی وضعیت اتر در میدان‌های مغناطیسی ” را نوشت.

“هرمان ” پدر آلبرت انیشتین

“هرمان انیشتین ” پس از شکست خوردن تجارتش در اثر بستن یک قرارداد بزرگ، در اواسط دهه 1890 خانواده‌اش را به میلان ایتالیا منتقل کرد. انیشتین به خانه یکی از اقوام خود در مونیخ سپرده شد تا تحصیلات خود را در سالن ورزشی Luitpold به پایان برساند.

هنگامی‌که آلبرت انیشتین به سن سربازی رسید، از تحصیل کناره‌گیری کرد و به نزد پدر و مادرش به ایتالیا رفت. او با استفاده از یادداشت یک پزشک، خود را بیمار عصبی معرفی کرده و سعی در بهانه‌تراشی برای فرار از خدمت سربازی داشت.

پدر و مادر آلبرت، با پیوستن فرزندشان به آن‌ها در ایتالیا، عدم علاقه او برای رفتن به سربازی را به‌خوبی درک کردند؛ اما از طرفی به‌شدت نگران آینده او و ترک تحصیلش بودند.

ادامه تحصیلات آلبرت انیشتین

سرانجام، انیشتین جوان با نمرات عالی که در ریاضیات و فیزیک در کنکور کسب کرده بود، توانست در انستیتوی فناوری فدرال سوئیس در زوریخ پذیرفته شود.

البته پذیرش او یک شرط داشت! او ابتدا باید تحصیلات پیش‌دانشگاهی خود را به پایان می‌رساند و سپس در آن انستیتو مشغول به کار می‌شد.

به‌این‌ترتیب آلبرت در یک دبیرستان در “آراو سوئیس ” به سرپرستی و مدیریت “جاست وینتلر ” تحصیل خود را آغاز کرد.

آلبرت انیشتین با خانواده مدیر مدرسه زندگی می‌کرد و به همین دلیل، در مدت کوتاهی عاشق ماری دختر وینتلر شد. کمی بعد، انیشتین از تابعیت آلمان خود انصراف داده و هم‌زمان با آغاز قرن جدید، رسماً به تابعیت سوئیس درآمد.

فعالیت آلبرت انیشتین در دفتر ثبت اختراعات سوئیس

انیشتین بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، نتوانست در سمت‌های دانشگاهی مشغول به کار شود و برای کار در محیط آموزشی دانشگاه، با چالش‌های اساسی روبرو شد، زیرا برخی از استادان او را به دلیل تحصیل مستقل و عدم حضور منظم در کلاس از فعالیت در دانشگاه، محروم کردند.

سرانجام در سال 1902 آلبرت انیشتین در سمت منشی در یک دفتر ثبت اختراعات سوئیس، مشغول به کار شد.

 

خوشبختانه هنگامی‌که در دفتر ثبت اختراعات مشغول به کار شد، به‌اندازه کافی فرصت داشت تا بیشتر در مورد ایده‌هایی که در طول تحصیل در “انستیتوی فناوری فدرال سوئیس ” به ذهنش رسیده بود، تحقیق و کاوش کند و بنابراین قضایای خود در مورد «اصل نسبیت» را توسعه داده و استحکام بخشید.

بسیاری ازنظریه‌پردازان به‌صورت متفق‌القول بر این عقیده بودند که سال 1905 ازنظر علمی یک “سال معجزه‌آسا ” بود، چون آلبرت انیشتین چهار مقاله داشت که هر چهار مقاله در سالنامه فیزیک؛ یکی از «مشهورترین مجلات فیزیک آن دوران» منتشر شد.

او در مقاله اول خود، روشی را جهت اندازه‌گیری ابعاد اتم و مکانیزم حرکت آن‌ها ارائه داد.

«اثر فوتوالکتریک و حرکت براونی» مقاله بعدی او بود.

در مقاله سوم، نظریه نسبیت خاص را معرفی کرده و توضیح ‌داد.

در مقاله چهارم نیز یکی از نتایج «نظریه نسبیت خاص» را ارائه داد. این نظریه‌ بیان می‌کرد که ماده و انرژی معادل هم هستند؛ در حقیقت، آلبرت انیشتین، ارتباط بین ماده و انرژی را در قالب معروف‌ترین معادله فیزیک جهان یعنی: E = MC2 (نظریه نسبیت خاص) معرفی کرده و توضیح ‌داد.

 

همسر و فرزندان آلبرت انیشتین

آلبرت انیشتین در 6 ژانویه 1903 هنگام تحصیل در زوریخ، با “میلوا ماریچ “، دانشجوی فیزیک صربستان آشنا شده و با او ازدواج کرد.

در اوایل رابطه‌این دو، والدین میلوا به دلیل سابقه قومی خانواده انیشتین، رضایت چندانی به این ازدواج نداشتند.

بااین‌وجود، آلبرت با نوشتن نامه‌هایی که بسیاری از عقاید علمی خود را بیان کرده بود، به دیدن میلوا ادامه می داد. پدر انیشتین در سال 1902 درگذشت و اندکی پس از آن انیشتین و میلوا ازدواج کردند.

اینیشتین و همسرش

در همان سال این زوج صاحب یک فرزند دختر به نام “لیزرل ” شدند. به گفته برخی، این کودک توسط نزدیکان ماریچ بزرگ شده و یا برای فرزندخواندگی به خانواده‌ای واگذار شده بود. سرنوشت نهایی و محل زندگی “لیزرل ” تا به امروز مثل یک راز مخفی مانده است!

این زوج دارای دو پسر به نام‌های “هانس آلبرت انیشتین ” (که به مهندس هیدرولیک مشهوری تبدیل شد) و “ادوارد تته انیشتین ” (که در جوانی دچار بیماری اسکیزوفرنی شد) نیز شدند.

ازدواج انیشتین و ماریچ میلوا یک ازدواج پایدار و خوشایند نبود، چون این دو در سال 1919 و پس از یازده سال زندگی مشترک طلاق گرفتند. بعدها ماریچ در رابطه با این جدایی دچار یک شکست عاطفی شد.

آلبرت انیشتین، در بخشی از توافق‌نامه جدایی از ماریچ عنوان کرده بود که هرگونه بودجه‌ای که احتمالاً از برنده شدن جایزه نوبل در آینده می‌گیرد را به ماریچ بدهد.

انیشتین در طول ازدواج با ماریچ و مدتی قبل از آن نیز با دخترخاله بیوه‌اش (و نوه عموی پدرش) السا لوونتال رابطه‌ای عاشقانه برقرار کرده بود. این زوج در سال 1919 و در همان سالی که ماریچ و آلبرت انیشتین جدا شدند، ازدواج کردند.

متأسفانه وی در طول ازدواج دوم خود که با مرگ السا در سال 1936 پایان یافت، با زنان دیگری نیز ارتباط داشت!

زندگینامه آلبرت انیشتین (جوایز، اختراعات و نظریات)

آلبرت انیشتین؛ برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 1921

در سال 1921، انیشتین جایزه نوبل فیزیک را برای انتشار مقاله «اثر فوتوالکتریک» دریافت کرد. چون هنوز «نظریه نسبیت» او کاملاً دانشمندان را قانع نساخته بود. درواقع به دلیل یک حکم بوروکراتیک تا سال بعد به وی جایزه داده نشد؛ بنابراین، برای این نظریه تا آن زمان جایزه‌ای به او داده نشده بود! و به همین دلیل، در طول سخنرانی، او ترجیح داد بیشتر در مورد «نظریه نسبیت» صحبت کند.

آلبرت انیشتین در توسعه نظریه عمومی نسبیت خود، معتقد بود: جهان موجودی ثابت؛ معین و بدون حرکت است و به‌اصطلاح، معروف به “ثابت کیهان‌شناسی یا ثابت کیهانی ” است، اگرچه نظریه‌های بعدی او به‌طور مستقیم این ایده را رد کرده و ادعا می‌کنند که وضعیت جهان ناپایدار بوده و می‌تواند تغییرات پی‌درپی داشته باشد.

ادوین هابل ستاره‌شناس، با ملاقات با انیشتین در رصدخانه مونت ویلسون در نزدیکی لس‌آنجلس در سال 1931، نتیجه گرفت که ما واقعاً در یک جهان در حال گسترش و تغییر زندگی می‌کنیم.

اختراعات و اکتشافات آلبرت انیشتین

انیشتین به‌عنوان یک فیزیکدان، در طول زندگی پرافتخار خود، دست به ابداعات و اکتشافات زیادی زده است، اما عمده شهرت؛ موفقیت و محبوبیت او شاید بیشتر به خاطر نظریه نسبیت و معادله هم‌ارزی جرم و انرژی یعنی:

E = MC2 باشد، معادله‌ای که توسعه قدرت اتمی و بمب اتمی را پیشگویی می‌کرد!

نظریه نسبیت؛ اوج تحقیقات زندگی آلبرت انیشتین

آلبرت انیشتین برای اولین بار در سال 1905 در مقاله خود با عنوان “راجع به الکترودینامیک اجسام در حال حرکت ” نظریه خاصی از نسبیت را ارائه داده و دنیای فیزیک را ازنظر الکتریکی در جهتی نوین، حرکت داد.

سرانجام، آلبرت انیشتین در نوامبر 1915 توانست با موفقیت، نظریه عمومی نسبیت را به پایان برساند.

انیشتین این نظریه را اوج تحقیقات زندگی خود معرفی کرده است!

درنهایت، آلبرت نتایج و برتری‌های «نظریه نسبیت عام» را پذیرفت، چون با استفاده از این نظریه، امکان پیش‌بینی دقیق‌تر مدارهای سیاره‌ای به دور خورشید فراهم می‌شود. او پذیرفت که نظریه ایزاک نیوتون کوتاه بوده و توضیحات دقیق‌تر و واضح‌تری برای نحوه کار نیروهای گرانشی فراهم می‌کند.

درنهایت، گفته‌های انیشتین از طریق مشاهدات و اندازه‌گیری‌های ستاره‌شناسان انگلیسی: “سر فرانک دایسون ” و “سر آرتور ادینگتون ” در هنگام خورشیدگرفتگی 1919 تأیید شد و بدین ترتیب “ظاهری جدید از علم جهانی ” به دنیا معرفی گردید.

فرمول مشهور E = MC2 آلبرت انیشتین

در سال 1905 انیشتین مقاله‌ای درباره رابطه ماده/ انرژی بر اساس فرمول E = MC2 پیشنهاد داد:

طبق این فرمول، انرژی جسم (E) برابر است با جرم (M) آن جسم ضربدر سرعت مربع نور (C2).

این معادله نشان می‌دهد که ذرات ریز ماده می‌توانند به مقدار زیادی انرژی تبدیل شوند. این کشف بزرگ، به شکلی ایده ­آل و شگفت‌انگیز، پیشگویی‌کننده “قدرت اتمی ” است!

“ماکس پلانک “، نظریه‌پرداز مشهور کوانتوم، در طی سال‌های 1917 تا 1933 از گفته‌های انیشتین در مورد موضوعات مختلف ازجمله فرمول E = MC2 حمایت کرده است.

فرمول E=MC2

کتاب “خاطرات سفر ” آلبرت انیشتین

در سال 2018، کتاب “خاطرات سفر ” آلبرت انیشتین که در مورد سفرهای او به شرق دور، فلسطین و اسپانیا در سال‌های 1922-1923 بود، منتشر شد. علاقه‌مندان به زندگی‌نامه آلبرت انیشتین می‌توانند با مطالعه این کتاب، از گوشه‌هایی از زندگی و برخی از افکار خصوصی فیلتر نشده‌اش در دوران جوانی آگاهی پیدا کنند.

این دانشمند جوان در پاییز سال 1922 به همراه همسر دوم اش “السا “، سفر دریایی خود را به بندر مارسی؛ یکی از بنادر قدیمی فرانسه و دومین شهر بزرگ این کشور آغاز کرد.

آن‌ها ابتدا از کانال سوئز دیدن کرده و سپس به سیلان؛ سنگاپور؛ هنگ‌کنگ؛ شانگهای و ژاپن سفر کردند.

این زوج در مارس 1923 از طریق فلسطین و اسپانیا به آلمان بازگشتند.

آلبرت در کتاب “خاطرات سفر ” خود، بدون هیچ‌گونه تملق و چاپلوسی و کاملاً صادقانه، رفتار افرادی را تجزیه‌وتحلیل کرده که در طول سفر خود با آن‌ها روبرو شده است: ازجمله چینی‌ها و سریلانکایی‌ها.

انیشتین در مقاله‌ای که در تاریخ نوامبر سال 1922 نوشته، گفته است:

«ساکنان شهر هنگ‌کنگ “مردمی زحمتکش؛ به دور از بهداشت؛ بی‌حس و حال و… هستند؛ حتی کودکان آن‌ها سرد و بی‌روح بوده و بی‌رمق به نظر می‌رسند. چقدر حیف است که این چینی‌ها جای نژادهای دیگر در کره زمین را اشغال کرده‌اند!»

وقتی آلبرت انیشتین به یک شهروند ایالات‌متحده آمریکا تبدیل شد!

در سال 1933، انیشتین در موسسه مطالعات پیشرفته واقع در پرینستون، نیوجرسی در ایالات‌متحده، مشغول به کار شد.

در آن سال نازی‌ها، به هدایت آدولف هیتلر، با خودنمایی و تبلیغات خشونت‌آمیز در آلمان پس از جنگ جهانی اول، نام و شهرتی حیرت‌آور برای خود دست‌وپا کرده بودند!

حزب نازی، با اعمال اجبار بر روی دانشمندان آن دوره و سوء تأثیراتی که بر آن‌ها گذاشت، مجبورشان کرد تا نام آثار و تحقیقات انیشتین را “فیزیک یهود ” بگذارند.

حزب نازی پا را از این هم فراتر گذاشته و شهروندان یهودی را از کار در دانشگاه و سایر مشاغل رسمی منع کردند! اندکی بعد، آلبرت انیشتین نیز مورد سوءقصد قرار گرفت!

در همین حال، سایر دانشمندان اروپایی از ترس جان خود و به دلیل نگرانی‌هایی که در مورد استراتژی‌های نازی‌ها برای ایجاد سلاح اتمی داشتند، مناطق مورد تهدید آلمان را ترک کرده و به ایالات‌متحده آمریکا مهاجرت کردند.

آلبرت انیشتین پس از نقل‌مکان هرگز به سرزمین مادری خود بازنگشت.

او تا پایان عمر در پرینستون ماند و اکثر وقت خود را صرف کار بر روی “نظریه میدان واحد ” کرد؛ این نظریه یک الگوی کاملاً عالی برای ایجاد وحدت در قوانین مختلف فیزیک به شمار می‌رفت.

انیشتین در طول مدتی که در پرینستون مشغول کار و زندگی بود، همواره از “شایسته‌سالاری ” آمریکایی‌ها و فرصت‌هایی که دولت برای داشتن تفکرات آزاد در اختیار مردم قرار داده بود، قدردانی و ابزار خوشحالی می‌کرد.

در سال 1935، آلبرت انیشتین توانست اقامت دائم در پرینستون را به دست آورده و پنج سال بعد نیز به تابعیت آمریکا درآمد.

در طول جنگ جهانی دوم، انیشتین مشغول کار بر روی سیستم‌های تسلیحاتی مستقر در نیروی دریایی بود و با حراج نسخه‌های خطی میلیون دلاری از تحقیقات خود، کمک‌های مالی قابل‌توجهی به ارتش می‌کرد.

آلبرت انیشتین و بمب اتمی!

در سال 1939، انیشتین و همکار فیزیکدان او «لئو زیلارد»، به سی و دومین رئیس‌جمهور ایالات‌متحده آمریکا یعنی “فرانکلین دلانو روزولت ” (مشهور به اف‌دی‌آر) نامه‌ای نوشته و در آن نامه او را از خطر احتمالی ساخت بمب توسط حزب نازی مطلع ساخته و خواستار آمادگی ایالات‌متحده برای ایجاد سلاح هسته‌ای شدند!

سرانجام ایالات‌متحده پروژه “منهتن ” را آغاز کرد. درواقع این پروژه که با محوریت آمریکا و همکاری بریتانیا و کانادا انجام شد، به ساخت بمب هسته‌ای انجامید و در زمان جنگ جهانی دوم از آن استفاده شد.

هرچند آلبرت انیشتین به دلیل اعتقادات صلح طلبانه و سوسیالیستی خود در اجرای این پروژه هیچ نقشی ندارد!

علاوه براین، انیشتین مورد سوءظن و بی‌اعتمادی زیادی از سمت مدیر اداری اف بی آی جی؛ یعنی “ادگار هوور ” قرار می‌گرفت.

او پس از اطلاع از بمباران هیروشیما؛ در سال 1945، تمام تلاش خود را برای کاهش استفاده از این بمب نمود.

سال بعد او و همکارش زیلارد، “کمیته اضطراری دانشمندان اتمی ” را تأسیس کردند و در سال 1947، انیشتین مقاله‌ای برای ماهنامه آتلانتیک (بوستون، ماساچوست) ارسال کرده و در آن، همکاری خود را با سازمان ملل برای حفظ سلاح‌های هسته‌ای به‌عنوان عامل بازدارنده درگیری، اعلام کرد.

عضویت آلبرت انیشتین در NAACP

در سال‌های پایانی دهه 40، انیشتین وقتی با رفتار عادلانه و برابر با یهودیان در آلمان و آفریقایی-آمریکایی­ها در ایالات‌متحده روبرو شد، به عضویت انجمن ملی پیشرفت افراد رنگین‌پوست (NAACP) درآمد.

او شروع به نامه‌نگاری و مکاتبه با محقق/ فعال حقوق مدنی آمریکایی یعنی «ویلیام ادوارد بورگاردت دو بوئیس معروف به W.E.B» و پائول رابینسُن، هنرمند؛ مجری و فعال سیاسی کرد؛ برای حقوق مدنی فعالیت‌های تبلیغاتی انجام داد و در یک سخنرانی در دانشگاه لینکلن در سال 1946 نژادپرستی را یک “بیماری ” نام گذاشت.

سفر در زمان و نظریه کوانتوم آلبرت انیشتین

پس از جنگ جهانی دوم، انیشتین به کار بر روی «نظریه میدان واحد» و جنبه‌های اصلی «نظریه عمومی نسبیت» خود، ازجمله: “سفر در زمان “؛ “کرم‌چاله‌ها “؛ “سیاه‌چاله‌ها ” و “منشأ جهان ” ادامه داد.

اما چون در آن زمان بیشتر همکارانش توجه خود را به «تئوری کوانتوم» معطوف کرده بودند، آلبرت انیشتین در تحقیقات خود، روی جنبه‌های اصلی «نظریه عمومی نسبیت» تنها و بدون کمک ماند!

او در آخرین دهه زندگی خود، مانند اکثر مواقع زندگی‌اش که خود را تنها می‌دید، سعی کرد از کانون توجهات کنار بکشد! او ترجیح داد در نزدیکی پرینستون مانده و سر خود را با پردازش ایده‌هایش با همکاران خود، گرم کند.

مرگ آلبرت انیشتین

انیشتین در 18 آوریل 1955 در سن 76 سالگی در مرکز پزشکی دانشگاه در شهر پرینستون درگذشت.

او در روز گذشته یعنی 17 آوریل، زمانی که مشغول سخنرانی برای گرامیداشت هفتمین سالگرد اسرائیل بود، دچار آنوریسم آئورت شکمی ‌شد.

انیشتین برای درمان به بیمارستان منتقل شد، اما چون اعتقاد داشت عمرش به پایان رسیده و از پذیرفتن سرنوشت خود راضی است، اجازه جراحی را به پزشک خود نداد.

او در آن لحظات گفته بود: “من می‌خواهم بروم، وقتی‌که آماده هستم و می‌خواهم! هیچ لذتی ندارد اگر زندگی خود را به‌اجبار و به‌طور مصنوعی طولانی کنیم! من به‌اندازه سهم خودم، هرکاری که لازم بود را در زندگی ام انجام داده ام، اکنون زمان مرگم فرا رسیده است. من باید با لطافت و زیبایی بمیرم!”

درآوردن مغز آلبرت انیشتین پس از مرگ!

وقتی جسد انیشتین کالبدشکافی شد، ” توماس استولتز هاروی “؛ آسیب‌شناس، مغز او را برای حفظ و نگهداری و مطالعات بعدی توسط پزشکان علوم اعصاب، ظاهراً “بدون رضایت خانواده‌اش ” خارج کرد!

البته، انیشتین در طول زندگی خود در مطالعات و تحقیقات مربوط به مغز شرکت کرده بود و حداقل در یکی از زندگینامه‌هایش ادعا کرده که: ای‌کاش محققان بتوانند مغز او را پس از مرگ مطالعه کنند!

در حال حاضر، مغز انیشتین در مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون قرار دارد.

بقیه اجزای بدنش نیز طبق خواسته خودش سوزانده شد و خاکسترش در یک مکان مخفی به باد داده شد.

عجایب مغز آلبرت انیشتین!

در سال 1999، دانشمندان کانادایی هنگام بررسی و مطالعه مغز انیشتین به نتیجه متفاوتی رسیدند. آنها دریافتند که “لوب آهیانه‌ای یا لَخته آهیانه‌ای تحتانی ” مغز او متفاوت است. لوب آهیانه ای به منطقه‌ای می گویند که روابط فضایی؛ تجسم سه‌بعدی و تفکر ریاضی را پردازش می‌کند. لوب آهیانه‌ای مغز او، 15 درصد از افرادی که هوش طبیعی دارند، بیشتر است!

بنا به گفته نیویورک‌تایمز، محققان بر این باورند که این امر می‌تواند یکی دلایل هوش بالای آلبرت انیشتین باشد!

میراث باقی‌مانده از انیشتین

از زمان مرگ آلبرت انیشتین تا به امروز، به‌اندازه یک کوه! کتاب در مورد زندگی این متفکر برجسته نوشته‌شده است، ازجمله کتاب:

انیشتین: زندگی و جهان، نوشته‌شده توسط والتر آیزاکسون؛

و کتاب انیشتین: بیوگرافی، نوشته‌شده توسط یورگن نف.

هر دو این کتاب‌ها در سال 2007 نوشته‌شده‌اند.

علاوه بر این، کتابی از سخنان خود انیشتین با نام «جهانی که من می‌بینم» نیز گردآوری‌شده است.

در سال 2018، تیمی از دانشمندان یکی از جنبه‌های «نظریه نسبیت عام» انیشتین را تأیید کردند. این جنبه ازنظریه نسبیت عام، ثابت می‌کند که نور ستاره‌ای که از نزدیکی سیاهچاله عبور می‌کند. توسط میدان گرانشی جاذبه‌ای گسترده‌تر می شود.و به طول‌موج‌های طولانی‌تری کشیده و تبدیل می‌شود. همچنین، با ردیابی ستاره S2، اندازه‌گیری‌های آن‌ها نشان داده است که سرعت مداری این ستاره به بیش از 25 میلیون کیلومتر در ساعت افزایش می‌یابد. این ستاره به سیاهچاله بزرگ در مرکز کهکشان نزدیک شده و طول‌موج‌های آن کشیده می‌شود. این کشش سبب می‌شود تا طول‌موج‌های این ستاره برای فرار از جاذبه از آبی به قرمز تغییر شکل می‌یابد!